สปริง ซัมเมอร์ 2015 – ไมล์ ลอง ดรอว์อิ้ง
แรงบันดาลใจ:
ย้อน
กลับไปในยุค 60’s
ยุคสมัยที่แนวร่วมจิตวิญญาณเบ่งบานถึงขีดสุดในประเทศสหรัฐอเมริกา
การหลั่งไหลเข้ามาอิทธิพลศิลปะและความเชื่อจากฝั่งตะวันออกได้นามาลัทธิการ
ออกแบบสุดเรียบง่ายอย่างแนวร่วมเซ็น (ZEN)
เข้ามามีส่วนในการพัฒนาจิตใต้สานึกของเหล่าผู้เสพศิลปะในยุคนั้น
เช่นเดียวกันศิลปินจากอเมริกันนาม วอลเตอร์ ดิ มาเรียส์ (Walter De Maria’s
(October 1, 1935 – July 25, 2013)) ที่จับเอารูปสามเหลี่ยม, วงกลม
และจตุรัส ที่พบเห็นในศิลปะพุทธเซ็นไกจากศตวรรษที่ 18
มาเป็นองค์ประกอบหลักของการสร้างสรรค์งานหลากหลายตั้งแต่ดนตรี, การแสดง
และงานเขียน ไปจนถึงงานปฏิมากรรมอันแสนเรียบง่ายต่างๆ โดยถึงแม้ว่างานของดิ
มาเรียส์จะถูกจาแนกไว้ในหมวดศิลปะมินิมัลลิสต์ด้วยการใช้รูปทรงเรขาคณิตซ้า
ไปมาจนเกิดรูปแบบงานที่แตกต่างกัน
แต่นอกเหนือจากการรับรู้ได้ถึงสุนทรียศาสตร์สุดสงบนี้
การต่อยอดทางจากจินตนาการและความคิดต่างหากที่ดิ
มาเรียส์สร้างจิตกระตุ้นให้เกิดในสมองของแต่ละคน ดังที่เขาได้กล่าวว่า
“หนึ่งงานศิลปะที่ดีต้องต่อยอดจินตนาการได้หลากหลาย”
นอกเหนือจากงาน
ของดิ มาเรียส์แล้ว สปริง/ซัมเมอร์นี้ เอกบุตร อุดมผล
ยังศึกษาถึงแนวร่วมศิลปะลวงตา (Op Art) นาทีมโดยศิลปินชาวฮังการี วิคเตอร์
วาซาลีย์ (Victor Vasarely April 9, 1906 – March 15, 1997))
สไตล์การสร้างงานอันเป็นเอกลักษณ์ของวาซาลีย์เกิดจากการใช้รูปเรขาคณิตหลาก
สีมาจัดเรียงไล่โทน เรียงขนาดให้เป็นมิติลวงตา
ดังที่ปรากฏในการใช้ลายพิมพ์และเทคนิคเสื้อผ้า
คอลเลคชั่น
สี: ครีมงาช้าง, ชมพูนู้ด, แดงดินเผา, น้าเงินเข้ม, เขียวมินต์, เทา, ฟ้าจาง และดา
ผ้าและวัตถุดิบ:
- ผ้าคอตต้อนสองหน้าสีขาว-ดา
- ผ้าซาตินสองหน้าตัดด้วยเลเซอร์
- ผ้ายืดเจอร์ซีย์เนื้อแน่นพิมพ์ลายเรขาคณิตด้าน
- ผ้ากลางคืนผิวมัน ตกแต่งด้วยเข็มกลัด
- ผ้าตาข่ายสีขาว-ดา
เทคนิค:
ลายพิมพ์เรขาคณิตบนชิ้นผ้าทอ การใช้รูปกลม, สีเหลี่ยม
และสามเหลี่ยมในการสร้างโครงเสื้อและตัดต่อ
เสื้อแจ๊คเก็ตใส่ได้สองด้านสีขาวดา การปักตกแต่งโลหะบนผ้าซาติน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น